مقایسه فنی و اقتصادی بین شبکه های تغذیه بالاسری (کانتری) و تغذیه از طریق ریل های ایزوله (ریل سوم) در شبکه های حمل و نقل ریلی

در صنعت حمل و نقل ریلی همواره استفاده از انرژی الکتریکی به عنوان نیروی محرک در این صنعت ، باعث افزایش بهره وری و کاهش آلایندگی محیط زیست مورد توجه بوده است . در حال حاضر برای تغذیه الکتریکی خطوط آهن دو روش متداول: تغذیه از طریق خط هوایی بالا سری و نیز تغذیه از طریق ریل های زمینی ایزوله، وجود دارد که هر یک از این دو روش با توجه به مقتضیات خاص شبکه که به عوامل متعدد بستگی دارد می تواند مورد استفاده قرار گرفته است . موضوع اصلی این طرح، مطالعه فنی و اقتصادی شبکه تغذیه و نحوه محاسبات مربوط و مقایسه بین دو روش یاد شده است . ابتدا مطالعات میدانی طرح ارائه شده از طرف سوفرتو برای متروی تهران و بازنگری کارشناسان مترو که بعضا با ارائه دلیل و مستندات دچار تغییر شده ارائه گردیده و سیستم راه آهن برون شهری و قسمت روی زمین متروی تهران و راه آهن برقی جلفا تبریز و اطلاعاتی در مورد سایر متروهای جهان آورده شده است . سپس با معرفی استانداردها در مورد شبکه های تغذیه بالاسری (کاتنری) و ریل سوم، طراحی شبکه تغذیه مورد استفاده در متروی تهران مورد بررسی قرار گرفته است . مسائل مربوط به جایگزینی شبکه بالاسری با شبکه ریل سوم مورد بررسی قرار گرفته و به نقد و برررسی گزارش واحد تحقیقات مترو پرداخته شده است . در ادامه با بررسی سینماتیک و دینامیک قطارها، عوامل موثر بر سرعت متوسط شامل فاصله بین ایستگاهها و شتاب راه اندازی و شتاب ترمزی و زمان توقف در ایستگاهها و در نهایت بدست آوردن سرعت متوسط شبکه متروی تهران و براساس آن نحوه تغذیه مناسب مشخص شده است . در پایان محاسبات قدرت با توجه حالات مختلف حرکت قطار از قبیل شتاب راه اندازی و مرحله توان ثابت و از آنجا تعیین قدرت موتورها و همچنین محاسبات اقتصادی و مقایسه هزینه های روشهای تغذیه بالاسری (کاتنری) و تغذیه توسط ریل های ایزوله (ریل سوم) و در نهایت نتیجه گیری انجام شده است .